Чарговая «Арт-сядзіба» размясцілася ў былым будынку пасольства Румыніі амаль у самым цэнтры Мінска. Гэта ўжо трэцяе памяшканне знакамітай культурнай пляцоўкі.
Папярэдніх двух «Арт-сядзіба» пазбавілася з-за дагэтуль не зразумелых прычын. Аднак каманда, якая мяркуе паўтарыць поспех першай сядзібы, настроена пазітыўна.
«Добра, што ўвесь гэты хлам не паспелі перавезці», — Павел Белавус у чорнай куртцы з пашарпаным крэслам у адной руцэ і штатывам у другой дзеліцца ўражаннямі пра некалькі дзён працы папярэдняй «Арт-сядзібы». Тады культурная пляцоўка не паспела правесці ніводнага мерапрыемства, пасля таго як публікацыя аб яе адкрыцці на новым месцы з’явілася на . За дзень да канцэрта Лявона Вольскага, што мусіў афіцыйна адкрыць пляцоўку недалёка ад станцыі метро «Пушкінская», арт-сядзібаўцы пабачылі пломбы на дзвярах памяшкання.
Цяпер тая ж самая каманда, што і два месяцы таму натхнёна рыхтавала да адкрыцця «Арт-сядзібу-2», не менш энергічна выгружае з фургона небагатую маёмасць культурных менеджэраў: у цемры вока чапляецца за некалькі крэслаў, камп'ютарны стол ды матрац.
«Мы ж сапраўдныя беларусы: калі робім справу, то робім яе да канца, — кажа Павел Белавус пра трэцюю спробу адкрыць «Арт-сядзібу».
Яшчэ некалькі год таму сам Павел, які нават не ўяўляў, што стане знакамітым як адзін са стваральнікаў «Арт-сядзібы», прыходзіў у гэты двухпавярховы будынак дзіцячага садка з дакументамі на румынскую візу. Цяпер пра дыпламатычную ўстанову нагадвае хіба што будка міліцыянера на ўваходзе ды іржавы флагшток, на якім даўно ўжо няма ніякага сцягу. 75 квадратных метраў з аднаго вялікага і некалькіх прахадных пакояў у 10 хвілінах ад станцыі метро «Фрунзенская» і праспекта Пераможцаў — неблагое месца для ўстановы, падобнай для «Арт-сядзібы».
«Здаецца, выдатнае памяшканне для розных імпрэз, літаратурных сустрэч, прэзентацый, курсаў. Мы яшчэ ўладкуем яго, дадамо нейкай нефармальнасці. Спадзяемся, што яно будзе не менш папулярным, чым пляцоўка на заводзе «Гарызонт», — раптам Павел Белавус усхопліваецца і падбягае да адной з сценак буйнейшага з трох памяшканняў новай «Арт-сядзібы».
«А тут можна ж кіно паказваць!» — ён у думках вымярае неабходную для праектара плошчу і адлегласць ад сцяны, на якую яго трэба ставіць.
У адносна невялікім пакойчыку завода «Гарызонт» за 8 месяцаў працы «Арт-сядзіба» паспела правесці дзясяткі сустрэч з вядомымі музыкамі, мовазнаўцамі, гісторыкамі. У ліпені 2012 года беларускамоўная прастора пазбавілася магчымасці арэндаваць памяшканне, як мяркуюць яе стваральнікі, у сувязі з тым, што права на выступленне ў «Арт-сядзібе» мог атрымаць кожны.
Аднак і на трэцяй спробе ўпарты Белавус не збіраецца змяняць задачы пляцоўкі: «Прасоўваць сучасную беларускую незалежную культуру. Праўда, з улікам абставін, у якіх мы жывём».
«Я хачу падкрэсліць: мы цалкам непалітычны праект. Мы грамадска-культурная пляцоўка. Наша мэта: павышаць узровень культуры і маладзёжнай актыўнасці», — кажа Павел.
Праз дзень пасля заключэння дамовы на арэнду памяшкання да Паўла ўжо пачалі звяртацца творцы, што жадаюць арганізаваць нейкую падзею ў «Арт-сядзібе». Нехта хоча правесці літаратурную сустрэчу, нехта –прэзентацыю, а хтосьці гатовы арганізаваць моўныя курсы.
Зрэшты, арт-сядзібаўцы пакуль не вызначыліся з тым, якім мерапрыемствам адкрыюць культурную пляцоўку:
«24 снежня «Арт-сядзібе» споўніцца год. У мінулым годзе мы адкрываліся канцэртам Паліны Рэспублікі. Спадзяемся, і ў гэтым годзе якое мерапрыемства на гадавіну зладзім», — кажа Павел. Акрамя гэтага, хлопцы збіраюцца зладзіць «арт-сядзібны» марафон у Чырвоным касцёле, на якім выканаўцы заспяваюць па-беларуску на Каляды.
«Пра першыя вечарыны інфармацыя з’явіцца на наступным тыдні. Галоўнае зараз – заехаць і надаць гэтаму памяшканню патрэбны выгляд».
Арт-сядзіба версія № 3
Фота: Юра Сідун
