Так гістарычна склалася, што для нас, беларусаў, ледзь не адзінае «пэўнае» месца, дзе можна вольна выказваць свае думкі, – не галоўная плошча горада, не ўніверсітэцкая аўдыторыя, не студыя тэлеканала, а кухня. Воляй лёсу самыя шчырыя размовы ў нас адбываюцца менавіта там.

Седзячы за кухонным сталом на зэдліку, чалавек марыць услых ды не баіцца называць рэчы сваімі імёнамі. Ён марыць знайсці працу, прызнацца ў каханні, паехаць да акіяну.

І калі кухня, такім чынам, – беларуская плошча свабоды, то статуя гэтай свабоды – табурэт. А каб быць свабодным не толькі на кухні, трэба ўзяць яго з сабой і пайсці. Куды? Туды, дакуль можна ісці. На край свету.

«З табурэтам да акіяну» – так называецца творчая экспедыцыя, якая цягнулася роўна год. За гэты час удзельнікі экспедыцыі з Беларусі, Расіі ды Украіны праехалі аўтаспынам і прайшлі пешшу каля 30 тысячаў кіламетраў, наведалі 14 краінаў (ЗША, Мексіку, Гватэмалу, Гандурас, Нікарагуа, Коста-Рыку, Панаму, Калумбію, Эквадор, Перу, Балівію, Бразілію, Аргентыну, Чылі), пазнаёмілі іх жыхароў са сваёй нацыянальнай культурай. І пакінулі табурэт на краі зямлі – ля самага паўднёвага горада свету – Ушуая (Вогненная Зямля, Аргентына), пашырыўшы такім чынам межы сваёй свабоды на адлегласць двух кантынентаў.

Выстава «З табурэтам праз кантыненты» – падборка самых яскравых момантаў падарожжа, застыглыя фрагменты экспедыцыі, якія з дапамогаю невялікага тэкставага апісання перанясуць вас за акіян. Яны пазнаёмяць вас з людзьмі, якія сустракаліся падарожнікам; з гарадамі і вёскамі, праз якія ляжаў іх шлях; са свабодаю, якую яны набылі за гэты год.

Аўтары: Аўгіня Манцэвіч і Уладзіслаў Юркоў

Адкрыццё адбудзецца 18 кастрычніка, а 19-й гадзіне ў малой зале галерэі сучаснага мастацтва "Ў".