Героі Барысенкі жывуць, спрачаюцца, знаходзяць узаемаразуменне, засяроджваюцца на саміх сабе. Аказваецца, дрэва можа мець пачуцці, памяць, той ці іншы характар. У яго ёсць свая філасофія. Але такое здараецца толькі тады, калі сустракаецца з талентам, з творчай апантанасцю. А яна заўжды была ў Яўгена Аркадзьевіча.

Філосаф па жыццеадчуванні, ён мае вялікую бібліятэку. І такая далучанасць да сусветнай скарбніцы здабыткаў мастацтва не дазволіла яму знізіць патрабаванні, адрасаваныя самому сабе. Нават назвы яго твораў сцвярджаюць іх філасофскую і гістарычную заглыбленасць, натуральнасць асацыяцый: «Дыёніс. Прадчуванне асалоды», «Мроі аб каханні», «Пераадоленне хаосу».

Яўген Аркадзьевіч шукае прастаты, але не спрошчанасці. І знаходзіць яе ў пачуццёвых праяўленнях. Эмацыянальная напружанасць адчуваецца і ў «Апошнім коласе», і ў «Прароку», але асабліва ярка — у «Самасузіранні». Па-рознаму можна ўспрымаць твар героя гэтага псіхалагічна асэнсаванага твора. Але яго пакутлівая засяроджанасць на самім сабе відавочная. Ён нібыта пазірае ў таямнічую сутнасць сваёй душы. Нервова напружана рука, якая падпірае шчаку… Вось яна, уразлівая загадкавасць самасузірання.

Перадаць псіхалагічны стан герояў скульптурных выяў, іх пачуццёвасць, зрабіць носьбітамі сваёй філасофскай думкі — мэты надзвычай складаныя і для прафесійных скульптараў. Тым не менш, Яўген Аркадзьевіч ставіць перад сабой менавіта такія творчыя задачы.

Таленавіты разьбяр па дрэве спрабуе свае творчыя магчымасці не толькі ў скульптурных выявах, але і ў больш маштабных — пано. Увогуле выстава стала прыемным адкрыццём нават для тых, хто, здавалася б, добра ведаў творцу. Нагадаем, што пасля заканчэння Беларускага інстытута інжынераў чыгуначнага транспарту ён, як будаўнік, пабываў на Кольскім паўвостраве, у Манголіі, Ямала-Ненецкай аўтаномнай акрузе. А з 1998 года жыве і працуе ў Светлагорску. Быў галоўным інжынерам будтрэста № 20. І вось ужо больш за 30 гадоў увесь свой вольны час аддае любімаму занятку — разьбе па дрэве. Назва выставы — «Філасофія дрэва» — цалкам адпавядае творчай сутнасці майстра. І ў час урачыстага адкрыцця вернісажа Яўген Аркадзьевіч пачуў шмат шчырых слоў захаплення ад сяброў і былых калег па працы.