Ён быў закаханым у жыццё паганцам і насіў сонца ў кішэні, рос разам з травой і стварыў «Зялёнае евангелле». Паводле іншай версіі, быў хрушчом і жыў на вішнях – тых самых, што апяваў Шаўчэнка. А яшчэ львоўскім дэкадэнтам, што напісаў «Баладу пра блакітную смерць».
Багдан-Ігар Антоныч (1909—1937), самы таямнічы, містычны і рафінаваны ўкраінскі паэт, возьме ахвочых у патройныя абдымкі, атуліўшы пярсцёнкам песні, пярсцёнкам маладосці і пярсцёнкам ночы… А потым пачнецца снег, лэмкаўскія песні – і неба ўпадзе на хаты.
Спецыяльная госця – перакладчыца Алена Пятровіч.